De berg op wandelen

Waarom ik met plezier de berg opwandel.

Ik neem je even mee in een verhaal.

Flashback naar 2018. Ik werkte als journalist voor een grote Belgische krant. 24/7 stond ik standby. Altijd snel snel, van hier naar daar.

Ook ’s avonds of in het weekend, tijdens ‘ontspannende’ momenten bij vrienden of familie was mijn hoofd bij het werk. Ik leefde in mijn hoofd. Ik wás mijn hoofd.

Tot op een dag mijn lichaam niet meer leek te werken, ik de job moest opzeggen en niet meer wist wie ik zonder nog was.

Je kan er plots niet meer om heen dat je niet alleen een hoofd maar ook een lichaam hebt. Het is pas wanneer ik dat ben gaan beseffen en mijn lichaam aandacht ging geven dat ik mezelf terug vond: met hoofd én lijf.

En waarom is het dan leuk om een berg op te wandelen? Juist ja, je kan op zo’n beklimming je lichaam niet negeren. Door je lichaam te bewegen, door te voelen dat je ademt, door spieren te gebruiken, het warm te krijgen, … besef je weer dat je een lichaam hebt. Een goede reminder om even uit dat hoofd te komen.

Check eens in: heb jij vandaag in je hoofd of in je lijf geleefd?